Publiczna awantura pomiędzy prezesem Narodowego Banku Polskiego a członkiem zarządu banku centralnego osiągnęła zenit. Mało kto w ogóle wie, o co zaczął się spór. Wszyscy widzą jednak, że nadwątlany już wcześniej prestiż kluczowej instytucji finansowej w kraju upada. W praktyce, jak przekonuje prezes Adam Glapiński, sprawa jest banalnie prosta: Paweł Mucha chciałby zarabiać więcej, a Adam Glapiński nie widzi powodu, ażeby Mucha zarabiał więcej. Choćby z tego powodu, że nie przepracowuje się - w ocenie Glapińskiego - jako członek zarządu Narodowego Banku Polskiego.

Paweł Mucha przyznaje, że wątek jego wynagrodzenia jest przedmiotem dyskusji, ale - w ocenie samego Muchy - bardziej jako dowód na to, że dawny bliski współpracownik prezydenta Andrzeja Dudy jest szykanowany za swoje działania i zwracanie uwagi na nielegalne postępowania prezesa banku centralnego.Jak to zostało wyjaśnione, ustawa formułuje warunek w postaci niezbędności udostępnianych informacji niejawnych do wykonywania pracy, pełnienia służby lub wykonywania czynności służbowych. Należy podkreślić, że Pan P. Mucha otrzymuje wszelkie niezbędne mu do wykonywania jego obowiązków dokumenty i informacje dotyczące ustaleń podjętych przez Radę Polityki Pieniężnej" - uważa departament prawny NBP.

Zdaniem Adama Glapińskiego zwykła ciekawość Pawła Muchy co do tego, kto co powiedział na posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej, to za mało, by otrzymywał on szczegółowe protokoły.

Paweł Mucha uważa, że kluczowe jest brzmienie art. 17 ustawy o Narodowym Banku Polskim. Wynika z niego, że działalnością NBP kieruje zarząd. A zadań członkowie zarządu mają narzuconych przez ustawodawcę bez liku. Trudno zaś je realizować bez pełnej wiedzy na temat tego, z jakiego powodu inny organ NBP w postaci Rady Polityki Pieniężnej podejmuje takie, a nie inne decyzje.

W tle – przy czym to tło jest specyficzne, bo wychodzi na pierwszy plan - padają wzajemne oskarżenia, które są coraz dalej od pierwotnego źródła konfliktu. Warto jednak wrócić do podstaw i zobaczyć, od czego się zaczęło